Բավարիայի թագավորների հարստության մի մասն են կազմում նրանց ամրոցները: Բավարացի թագավորները շատ են սիրել կառուցել: Առավել շատ, իհարկե, կառուցապատմամբ սիրել է զբաղվել Լյուդվիկ II-ը, բայց նրա հայրը նույնպես անտարբեր չի եղել ամրոցների նկատմամբ:
Ահա, օրինակ` Հոհենշվանգաու ամրոցը (գերմ. Schloß Hohenschwangau) կառուցվել է Մաքսիմիլիան II Բավարացու կողմից: Ամրոցն, իհարկե, այդ վայրում եղել է դեռևս XII դարում, սակայն 1832-ից 1836 թվականների ընթացքում ամրոցը գրեթե վերակառուցվել է Մաքսիմիլիան II-ի կողմից: Այստեղ իր կյանքի գրեթե մեծ մասն է անցկացրել նրա ռոմանտիկ որդի Լյուդվիգ Երկրորդը, այստեղ ապրել և մահացել է նրա կինը` Մարիան:
Իսկ բնությունը պարզապես աննկարագրելի է…
Լինդերհոֆ ամրոցը կառուցվել է Լյուդվիգ II-ի կողմից արդեն 1874-1878 թվականներին իր հոր` Մաքսիմիլիան II-ի այսպես կոչված «արքայական տնակ»-ի տարածքում: Լինդերհոֆ ամրոցը համարվում է ամենափոքրը Լյուդվիգի կառուցած երեք ամրոցների մեջ, բայց և միակը` մինչև վերջ կառուցված:
Իսկ շուրջը սարեր…
Հերենքիզմի ամրոցը. Լյուդվիգ Երկրորդը ձեռք է բերել Հերենինզել կղզին 1873 թվականի սեպտեմբերի 26-ին և սկսել է այնտեղ ամրոց կառուցել: Լյուդվիգը նախատեսում էր այստեղ ստանալ Վերսալի պալատի ամբողջական կրկնօրինակը:
Եվ իհարկե, Նոյշբանշտայն ամրոցը Լյուդվիգ II թագավորի սիրելի հեքիաթային ամրոցն է: Ամրոցը ներսից զարդարված է Լյուդվիգի սիրելի «Լոենգրին» օպերայի տեսարաններով: Նույնիսկ իր հարսնացու Սոֆի Բավարացուն նա անվանում էր Էլզա` Լոենգրինի մասին լեգենդի հերոսուհու անունով:
Թեև հարսնացուն հեքիաթային էր, բայց նա այդպես էլ չամուսնացավ, գնաց դեպի իր հեքիաթը…